03 jan Iemand aanspreken op horkerig gedrag
Horkerig gedrag kan de gemoederen in een organisatie behoorlijk bezig houden. Op een botte manier werk aan iemand geven, met een verveelde blik in de vergadering zitten of onbehouwen commando’s geven: het is het type gedrag van één persoon of enkelingen dat zorgt voor een onprettige werksfeer voor velen. Hoe heb je er minder last van? Heeft het zin zo’n iemand aan te spreken op horkerig gedrag? En hoe doe je dat dan?
Verzachtende omstandigheden
Het zal je wellicht verbazen, maar de hork is niet per sé bezig met jou te kleineren of bewust oninteressant te vinden. Horkerig gedrag komt ook voort uit prestatiedruk, gedrevenheid, focus op taken afmaken en resultaten. Zie het als verzachtende omstandigheden voor de hork. Dat heeft allemaal niets met jou te maken.
In het moment is het superirritant zo’n verveelde blik of minachtende toon. Maar wie weet werkt het volgende voor jou om te relativeren: draai het om, kijk en luister naar zoveel onhandig lomp gedoe en wees blij met jezelf! Treurig toch deze hork, met zijn/haar emotionele armoede, blij dat ik wel aandacht kan hebben voor taak én relatie.
Veel dominante, soms horkerige personen zijn meer bezig om hun doelen te bereiken, dan om jou bewust ongemakkelijk te laten voelen.
Heeft iemand aanspreken op horkerige gedrag zin?
Vanuit jouw perspectief heeft het zeker zin, als je er echt ook klaar mee bent. Als je ervoor wilt gaan om dit patroon voor jezelf wilt doorbreken. Als je je weer stoort aan jezelf, dat je het weer gewoon hebt laten gebeuren. Leuk die verzachtende omstandigheden, maar hij/zij moet weten dat dit niet de manier van communiceren is. Zie ook mijn blog over bewust uit je comfortzone stappen.
Doe het in dat geval voor jezelf en verwacht in eerste instantie niet, dat de hork makkelijk zijn/haar gedrag zal veranderen. Ga er maar minimaal vanuit, dat de hork jouw gedrag zal opvatten als zielig, slachtofferig, soft, niet-efficiënt en tijdrovend gedoe en ziet eerder een bevestiging voor de juistheid van zijn/haar taak- en prestatiegerichte benadering.
Ik heb geen zin in een onderdanige houding of een slechtere relatie
Een hork proberen te zien als een mens die ook zijn/haar best doet of de insteek ‘kun je rekening houden met hoe jij op mij overkomt?’ vind je mogelijk te ‘onderdanig’ en de omgekeerde wereld. Die ander is toch schuldig, die is toch de Hork? Moet ik dan mild zijn en lief vragen e.d.? Die emoties zijn logisch en begrijpelijk. Maar als het emotioneel bekvechten gaat worden, dan zal dat de relatie niet verbeteren. Mijn advies: realiseer je, dat jij met de interventie de krachtigste partij bent. Jij wilt verandering en neemt initiatief. Jij maakt een duidelijk punt ‘Ik heb daar last van en wil dat je dat weet!’ Maar wees OOK menselijk: ‘Ik zie ook wel hoe hard je werkt.’ of: ‘Zou je daar rekening mee houden?’ Of misschien zelfs ‘Hoe zie jij dat?’
Succesvol aanspreken op horkerig gedrag
Een hork aanspreken kan ook zeker succesvol zijn. Wil je ook effect sorteren op de ander én makkelijker aanspreken, neem dan de volgende tips in acht:
- Kies tevoren een krachtige houding en probeer je geen slachtoffer te voelen. Kijk jezelf in een denkbeeldige spiegel en zeg: ‘Ik kan blijven klagen met andere gelijkgestemden die ook last hebben van de hork, maar ik ben nu krachtig en er klaar mee. Ik probeer ten minste iets en ga er wat van zeggen. Ik ben aan de bal en we gaan het zien.
- Bespreek tevoren met een collega, dat je dit gaat doen. Hij/zij zal jou dapper vinden en succes wensen. En sowieso trots op je zijn, wat je durft. En dat je vervolgens in het gesprek je duidelijke punt maakt maar wel met menselijkheid en mildheid heeft niets met onderdanigheid te maken.
- Begin met de verzachtende omstandigheden. Zeg zaken, waar de Hork zich in zal herkennen. Misschien ziet hij/zij hier wel een compliment in: ‘Beste Hork, ik weet dat juist jij onder druk staat/je gefocussed bent op die deadline/de vergadering al best lang duurt …’
- Probeer vervolgens op een zelfreflectieve toon en woordkeuze over te dragen, hoe het gedrag op jou overkomt en wat je zou willen. Realiseer je ook, dat je niet de enige zult zijn. Dat maakt het makkelijker. Iets in de trant van: ‘Als jij dat doet/zegt, dat is ongemakkelijk voor mij. Zo zit ik in elkaar. Zou jij daar rekening mee kunnen houden?’ Zie ook mijn Blog ‘feedback geven’. Hoofdzaak is, dat je jezelf niet moreel superieur moet vinden. In bepaalde situaties heeft de hork niet eens door dat hij/zij horkerig is. Zo wordt het niet zozeer een verwijt, maar meer een constatering van oorzaak en gevolg wat je wilt aankaarten. Dit neemt natuurlijk niet weg, dat dit ongemakkelijk zal zijn omdat je punt toch ook hard en kwetsbaar tegelijk is.
- Mocht dit spelen in een vergadering of samenwerking: regel tevoren medestanders, die kunnen zeggen: ‘Ja, dat vind ik ook.’ of ‘Goed dat je dat zegt, ik herken dat.’
Niemand kan weerstand bieden tegen ‘Dat is hoe ik in elkaar zit, kun je daar rekening mee houden?’
Voor fijnproevers en gevorderden:
Check de aanname, dat het horkerige gedrag kwam door de werkdruk/lange vergadering e.d.: ‘Vond jij inderdaad, dat de vergadering zo lang duurde?’ Probeer vervolgens een goed gesprek te hebben over mogelijke oorzaken van het gedrag.
Complimenteer de hork, als het horkerige gedrag iets minder is geworden. Dominante personen vinden het soms een leuk spel om tegenwicht te krijgen. Probeer dit spel on your terms mee te spelen, met humor en een knipoog:
‘Je gooit de stapelpapieren al iets minder hard op mijn bureau. Dankjewel’.
‘Je kijkt al iets minder ongeïnteresseerd, maakt je een stuk aantrekkelijker!’.
Sebastiaan Scholten
Geplaatst op 20:04h, 10 maartNou, de reactie op “Dat is hoe ik in elkaar zit. Kun je daar rekening mee houden?” is
1. Niets zeggen en veemd naar je kijken, blijkbaar heeft het horkerige gedrag onverwach toch impact. Bovendien weet de hork nu op wat voor een manier jij geraakt kan worden.
2. Gewoon “Nee” antwoorden, voor dit pleaserige gedrag heb ik ff geen tijd.
3. “sorry, dat mijn directe manier van werken storend is, maar dat is hoe ik in elkaar zit. Als je daar niet zo goed tegen kan, zal je toch echt even met de vertrouwenspersoon moeten gaan spreken, misschien weet die wel een goede therapeut voor je!”
Kortom, het kan geen kwaas om rekening te houden met escalatie; en wat dan? (Zijn natuurlijk ook wel weer oplossingen voor)..
Coen@020.nl
Geplaatst op 22:27h, 10 maartHa Sebastiaan, je hebt zeker een punt en je bent ook best volledig met die mogelijke reacties. Dat een hork geen weerstand zal bieden tegen de zin ‘Dat is hoe ik in elkaar zit, kun je daar rekening mee houden?’ lijkt idd wat optimistisch ingeschat. Toch is dit een bewuste keuze in mijn blog. Door onze negativity bias wegen we de angst dat die zin niets gaat opleveren 3 x zo zwaar als een mogelijk voordeel om de zin wel te zeggen. Dit fenomeen zorgt ervoor, dat we zo’n zin nooit zullen uitspreken en de hork dus nooit proberen constructief te benaderen, hetgeen sowieso niets veranderd aan de situatie. In wezen is jouw reactie een voorbeeld van die negativity bias. Een reactie zou namelijk ook kunnen zijn, dat je trots bent op jezelf (dat je het uberhaupt hebt gezegd) én dat je in een fractie toch ziet, dat de Hork even uit balans was door je scherpe reactie en daarna net ietsje te laat “Nee’ zei (jouw 2e reactie), wat je dan weer een fijn gevoel gaf over het effect van je toch maar mooi hebt gezegd. Zie ook: https://coenjutte.nl/hoe-de-negativity-bias-onze-psychologische-veiligheid-verlaagt/
Coen@020.nl
Geplaatst op 22:35h, 10 maartSebastiaan: ik vergeet nog het mogelijke effect, dat de Hork thuis van zijn/partner toevallig eenzelfde soort reactie krijgt en dat de Hork dan zegt ‘goh, dat zei een collega vammiddag ook tegen mij.’ Waarop de partner zegt: ‘je, daar zul je misschien iets mee moeten.’ En dat de hork dan mogelijk iets minder horkerig gaat worden. Maar mogelijk zie jij dit als een ‘positivity bias’?